ANNA3 | Zomerse Orgelklanken | Fabrice Brohet, trombone - Benjamin Steens, orgel | Zaterdag 23 september 2017 | 17 uur | Sint-Anna-ten-Drieënkerk Antwerpen Linkeroever

Zaterdag 23 september 2017

Fabrice Brohet & Benjamin Steens

17.00 uur concert
16.30 uur deuren open

 

tickets

10 EUR
8 EUR (hechte & beste vrienden ANNA3)
6 EUR (-26 jaar)

 

verkoop

- aan de inkom
- tickets reserveren: mail naar orgel@anna3.be en uw tickets liggen klaar aan de inkom waar u ze ook kan betalen
- voorverkoop: G. Burssenslaan 17 2050 Antwerpen, op maandag, woensdag en vrijdag van 9.30 tot 11.30 u

 

Voor de afsluiting van de Zomerse Orgelklanken 2017 kijken we ditmaal naar het zuiden, meer bepaald Frankrijk.

Fabrice Brohet werd geboren in Saint-Cyr l'Ecole (1974). Leert de trombone bespelen aan het Conservatorium te Reims in de klas van Amédé Grivillers.
In 1994 behaald hij er de eerste prijs met excellentie en wordt aangenomen in de klas van Gilles Millière aan het Conservatoire National Superieur de Musique (CNSM) in Parijs waar hij in 1998 de eerste prijs voor Trombone en Kamermuziek behaalde.

In 1996, is hij laureaat van het 'Festival Musical des Jeunes Interprètes' te Deuil la Barre. Hij wordt professor en geeft les in verschillende conservatoria o.a. in Dreux, Maintenon, Bourg la Reine, Joinville le pont en Nancy.
Sinds 2004 is hij professor aan het Conservatoire à Raynonnement Régional (CRR) te Reims.

Hij werkt ook samen met verschillende nationale orkesten als l'Opéra de Paris, le Capitole de Toulouse, l'Orchestre Colonne, l'Orchestre Lamoureux, L'Ensemble Itinéraire, L'Orchestre de Strasbourg, L'Opéra de Reims onder de leiding van bekende dirigenten als James Collon, Michel Plasson…en andere. Hij is heden aan de slag als trombonist bij l'Orchestre Symphonique de l'Aube.

Benjamin-Joseph Steens werd geboren te Bonheiden (België). Hij studeerde musicologie aan de Katholieke Universiteit van Leuven en aan de Sorbonne in Parijs waar hij in 1994 zijn Mastertitel behaalde. Na zijn studies bij Chris Dubois en Luc Ponet aan het Lemmens-instituut en bij François-Henri Houbart in Orléans bekomt hij in 1999 in het Conservatoire National Supérieur de Musique (CNSM) van Parijs de eerste prijs voor basso continuo in de klas van Béatrice Berstel. In 2000 bekomt hij het Diplôme Supérieur de Formation d'Orgue in de klas van Michel Bouvard en Olivier Latry alsook het hoger diploma voor klavecimbel in de klas van Olivier Beaumont.

Benjamin-Joseph Steens is titularis organist van het Cattiaux orgel van de Basilique Saint-Remi te Reims. Hij geeft les orgel, klavecimbel en basso continuo in het Conservatorium van Levallois. Hij is tevens professor en doceert oude muziek aan het CRR te Reims en clavichord in het MIMA piano-forte van de Sorbonne universiteit. Hij realiseerde al verschillende CD's onder het label Epr-classic. In 2007 verscheen er de CD/DVD 'Bach – Buxtehude' op de orgels van Saint Martin de Vertus en Saint-Remi te Reims.

Zijn clavichord opnames van de 'Goldberg Variaties' van J.S.Bach en 'Bach en zonen', sonates voor fluit en clavichord met Jacques- Antoine Bresch (traverso) uit 2011 genoten van een uitmuntende internationale kritiek en kennen een enorm succes.

Uitvoerders

Fabrice Brohet, trombone

Benjamin Steens, orgel

 

Programma

F. Peeters, G.F. Haendel, A. Guilmant, H. Genzmer

SPRANKELENDE MUZIEK UIT REIMS

Voor het laatste concert in de reeks “Zomerse Orgelklanken” viel de keuze op twee solisten uit Frankrijk, waarvan één weliswaar van Vlaamse origine. Fabrice Brohet bespeelde de trombone en de “sackbut”, een middeleeuwse voorloper ervan, en Benjamin Steens bespeelde het orgel. Beiden kregen een gedegen opleiding in Reims (Fabrice) en in Leuven en Parijs (Benjamin).

Momenteel is Fabrice Brohet professor aan het Conservatoire à Raynonnement Régional (CRR) te Reims; Benjamin Steens is titularis organist van het Cattiaux orgel van de Basilique Saint-Remi te Reims en geeft les in orgel, klavecimbel en basso continuo aan het Conservatorium van Levallois.
Zij begonnen hun concert in de Middelleeuwen, met muziek van Eustache du Caurroy. Vijf fantasieën op een volksliedje kregen een sobere en ingetogen vertolking met het thema bijzonder mooi en warm gespeeld op de sackbut.

Met muziek van Heinrich Schütz en Diego Ortiz ging het concert verder in de Renaissance sfeer met bewerkingen van psalmen en hymnes uit die tijd.
Een Fantasia van Peeter Cornet, een Brussels componist die rond 1606 organist was aan het hof van Albrecht en Isabella, bracht ons muziek die in de vergetelheid geraakt is. Het mooie orgel van de kerk leende zich prima om deze vrij onbekende orgelmuziek te laten horen – een goede keuze dus.

Componisten uit de Barok periode maakten zelf bewerkingen van hun muziek, om ze zo meer te kunnen (laten) uitvoeren op allerlei instrumenten. Zo ook Vivaldi, waarvan we de Sonate in Bes te horen kregen. Voor de trombonist een gelegenheid om deze soms ragfijne muziek op een eerder ongewone wijze te vertolken.

Voor de orgelliefhebbers, die talrijk aanwezig waren, is Johann Sebastian Bach een must. Benjamin Steens koos voor de Fantasia in G, een fantasie in drie delen, quasi improvisatorisch geschreven. Volgens Benjamin vinden we in deze compositie het latente geloof van Bach, die met deze drie delen de Heilige Drievuldigheid wou onderlijnen. Het werd een meesterlijke vertolking van dit werk.

Met Alexandre Guilmant en zijn Pièce Symphonique doken we de Romantiek in. Het kan ook moeilijk anders voor deze organist die zijn muzikale roots en opleiding in Parijs genoot. Deze orgelsymfonie geeft de gelegenheid om eens alle registers van het orgel te laten horen, wat de uitvoering een majestueus karakter gaf.

In de 19de eeuw waren transcripties van andermans werken niet ongewoon – zelfs schering en inslag. Het was hét middel om gewaardeerde composities zo veel mogelijk naar de toehoorders te brengen, op diverse plaatsen en bij diverse gelegenheden. Franz Liszt heeft veel van dit soort transcripties gemaakt. Van zijn hand luisterden we naar een transcriptie van de aria Cujus Animam van Rossini's Stabat Mater uit 1847, een echte curiositeit waarbij de vocale lijn aan de trombone gegeven werd, terwijl de prachtige pianobegeleiding aangepast werd voor het orgel.

Het concert besloot met twee meer modernere werken, het Troisième Epigramme van Zoltán Kodály en het Moderato uit de Sonate voor Trombone en orgel uit 1971 van Harald Genzmer. Met de keuze van jongere en hedendaagse werken tonen musici steeds meer dat ze zich ook bewust zijn van de nieuwste ontwikkelingen in de muziek. De uitvoering ervan stelt ze soms voor uitdagingen, maar met deze beide werken konden we genieten van nieuwe en interessante muziek die letterlijk de oren openen. Een minutenlang applaus was hun deel en een teken dat men uitermate genoten had van deze beide musici.